ZAŁOŻONA ANNO DOMINI 1507
Archikonfraternia Literacka Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny została założona w roku 1507 przy nieistniejącym dziś kościele św. Jerzego jako bractwo kościelne – konfraternia. Uzyskała ona od Papieża Klemensa X w roku 1673 tytuł i przywileje Archikonfraterni (arcybractwa). Po kilku zmianach miejsca spowodowanych m.in. wojną szwedzką, od 1669 r. działa nieprzerwanie przy Archikatedrze Św. Jana – zawsze związana z Warszawą.

Najstarszy znany statut, którego tekst został zachowany, nadał nam król Jan III Sobieski. Archikonfraternia otrzymała też kaplicę zamykającą prawą nawę katedry, zwaną do dzisiaj „Kaplicą Literacką”. W najstarszej księdze pamiątkowej zaginionej w czasie Powstania Warszawskiego znajdowały się podpisy królów Polski, poczynając od Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego, królowych i dostojników dworu, dwóch papieży, wielu dostojników Kościoła katolickiego a także trzech świętych i jednego błogosławionego.

Druga księgę założoną w roku 1947 otwiera wpis sługi bożego JE Augusta kardynała Hlonda, Prymasa Polski. Ojciec Święty Jan Paweł II zaszczycił nasze bractwo wpisem do księgi przyjmując zarazem tytuł Najwyższego Protektora. Wpisani są także wszyscy arcybiskupi metropolici warszawscy, nasi zwierzchnicy posiadający tytuł Protektora Głównego: JE Stefan kardynał Wyszyński, JE Józef kardynał Glemp i obecny metropolita kardynał Kazimierz Nycz oraz wielu innych dostojników kościelnych.

Działalność Archikonfraterni przekraczała ramy w których zamykała się aktywność innych bractw kościelnych. Stawiano warunek, by bracia umieli czytać i pisać, co przyczyniało się do rozwoju oświaty. W XVI wieku prowadzono szkołę elementarną przy kościele OO. Paulinów. W XVIII w. ks. Klemens Hofbauer (późniejszy święty), założył szkołę dla biednych dzieci różnych narodowości i wyznań oraz szkołę zawodową dla chłopców i dziewcząt. Po rzezi Pragi zorganizował opiekę dla ponad stu sierot i zapewnił im wychowanie.

W XIX w. bractwo rozwinęło pomoc i opiekę dla wdów i sierot. Różni członkowie Archikonfraterni zajmowali poważne stanowiska i prowadzili działalność społeczną, charytatywną i polityczną.

Po II wojnie światowej Archikonfraternia nie mogła z powodu walki czynnika państwowego z Kościołem rozwijać szerszej działalności, a nawet utraciła osobowość prawną. Dzięki opiece Ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego przetrwała jako instytucja. Bracia nie zrażając się ograniczeniami spotykali się nadal, a po 1956 roku rozpoczęli starania o odzyskanie osobowości prawnej, w roku 1994 uwieńczone pozytywnym skutkiem. W roku 2007 uzyskaliśmy rekompensatę za utracone mienie.

W okresie stanu wojennego dwudziestu braci działało w Prymasowskim Komitecie Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Archikonfraternia prowadziła punkt charytatywny świadczący pomoc dla rodzin internowanych oraz dla tych którzy utracili pracę i innych potrzebujących. Z pomocy skorzystało ponad 5000 osób. Organizowano liczne odczyty w kościołach z udziałem luminarzy nauki. Wydano trzydzieści „Zeszytów Społecznej Nauki Kościoła” . Wtedy też działalność bractwa przekroczyła granice Warszawy. Zostały założone domy grupujące konfratrów mieszkających poza Warszawą. Działalność kontynuują Domy w Bydgoszczy i Mysłowicach. Działalność wydawnicza i odczytowa wygasła dopiero wtedy, gdy wróciła wolność prasy.

Obecnie do Archikonfraterni należą ludzie z których większość zawsze brała czynny udział w życiu społecznym. Wśród nich są kombatanci odznaczeni wysokimi odznaczeniami. Mimo podeszłego wieku są nadal czynni na terenie swych parafii i to nie tylko na niwie kościelnej. Np. w roku 1976 gdy Pruszków obchodził swoje osiemdziesięciolecie, aż trzech konfratrów otrzymało medal ?Za Zasługi dla Miasta”. W ostatnich latach trzech spośród nas otrzymało oznaczenia papieskie: medal ?Bene merenti? i krzyż ?Pro Ecclesia et pontifice?, a czterech innych medal ?Ecclesiae populoque servitium praestanti?.

W roku 2003 w naszej kaplicy złożono relikwie błogosławionego arcybiskupa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, który był wpisany do naszych ksiąg jako najwyższy zwierzchnik Archikonfraterni w okresie, gdy był arcybiskupem Warszawy. To szczęśliwe dla nas wydarzenie wskazuje kierunek rozwoju duchowego bractwa ? być w Warszawie zawsze, a w najtrudniejszych czasach dawać świadectwo niezłomnej wiary. Niedawne trudne czasy stanu wojennego wykazały, że w chwilach przełomowych jesteśmy na swoim miejscu.

JUBILEUSZ PIĘĆSETLECIA – ROK 2007

W czasie naszej uroczystości patronalnej 8 grudnia 2006 ogłosiliśmy że rok 2007 będzie dla nas rokiem jubileuszu naszego pięćsetlecia. Jako wskazówkę dla dalszej działalności przyjęliśmy dewizę: SENTIRECUM ECCLESIA czyli CZUĆ Z KOŚCIOŁEM. Temu służy działalność bieżąca skupiająca się na kształtowaniu postaw, rozszerzaniu wiedzy religijnej, wspólnych rekolekcjach, udziale w procesjach i w pielgrzymkach, a także prowadzeniu działalności charytatywnej. Na zebraniach wygłaszane są prelekcje na temat nauki Kościoła, a także na inne tematy dotyczące życia społecznego. W szczególności staramy się poznać nauczanie Papieży. Organizujemy pielgrzymki do miejsc kultu maryjnego i miejsc związanych z historią Polski. Chcemy czuć i myśleć tak jak naucza Kościół.

W roku jubileuszu Archikonfraternia ufundowała trzy wota dziękczynne, które zostały umieszczone w sanktuarium Św. Klemensa w Wiedniu, na Jasnej Górze oraz w warszawskiej Bazylice Archikatedralnej, w naszej Kaplicy Literackiej.

Ważnym akcentem obchodów była sesja naukowa poświęcona historii Archikonfraterni oraz jej działalności aktualnej. Zakończenie obchodów jubileuszowych ogłosiliśmy w trakcie uroczystości patronalnej 8 grudnia 2007.

STULECIE KANONIZACJI ŚW. KLEMENSA – ROK 2009

W roku 2009 obchodzono stulecie kanonizacji Św. Klemensa zarazem stulecie prowincji Redemptorystów w Polsce. Kult błogosławionego, a potem św. Klemensa zawsze starali się szerzyć członkowie Archikonfraterni. Kontynuując dawną tradycję nasza delegacja z pocztem sztandarowym uczestniczyła w uroczystościach jubileuszowych w Warszawie w kościołach Redemptorystów przy ul. Karolkowej w dniu 14 marca, przy ul. Pieszej w dniu 15 marca. W dniu 22 maja braliśmy udział w centralnych uroczystościach w Krakowie.

340 LAT W ARCHIKATEDRZE

Na naszym sztandarze są wyhaftowane dwie daty:

• 1507 – data założenia Archikonfraterni przy nieistniejącym dziś kościele św. Jerzego przy ul. Świętojerskiej
• 1669 – data zainstalowania na stałe przy Archikatedrze

Na stronie 12. książeczki wydanej w roku 1908 pt.: JAN NEPOMUCEN WIELICKI członek Archikonfraterni Literackiej. KRÓTKA HISTORIA ARCHIKONFRATERNI LITERACKIEJ, KAPLICY NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY I KOŚCIOŁA METROPOLITALNEGO ŚW. JANA W WARSZAWIE znajduje się następujący tekst:

Kaplica Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Kaplicę największą przy kościele, znajdującą się po prawej stronie prezbiterium, która nosiła początkowo tytuł Św. Krzyża, fundacji Wolskich i Kazanowskich, już bardzo zrujnowaną oddano tymczasowo przez Kapitułę na własność Konfraterni. Do niej na zasadzie zezwolenia J. E. Ks. Stefana Wierzbowskiego, biskupa Poznańskiego, w dniu 29 sierpnia 1669 r. ks. Stanisław Święcicki, ówczesny oficjał warszawski i Stanisław Skorupski, kapelan, wprowadzili z wielką ceremonią w posiadanie Konfraternią literacką, za seniorów Stanisława Baczyńskiego i Jana Bronickiego. Odtąd rozpoczęły się szczęśliwsze dla konfraterni czasy. Dnia 15 października 1889 król Polski Michał Korybut Wiśniowiecki zatwierdził instytucję.

KANONIZACJA APB. WARSZAWY ZYGMUNTA SZCZĘSNEGO FELIŃSKIEGO w dniu 11 października 2009

Delegacja Archikonfraterni Literackiej pojechała do Rzymu by wziąć udział w uroczystości kanonizacyjnej wraz z wieloma delegacjami i grupami pielgrzymkowymi z Polski i z całego świata.

W naszych kronikach dwa razy odnotowano wyjazdy konfratrów na uroczystości kanonizacyjne:

• świętego Klemensa Marii Hofbauera (Dworzaka) w roku 1909
• świętego Andrzeja Boboli w roku 1938

Ten wyjazd jest więc trzeci w ciągu ostatniego stulecia. Jest to dowód pamięci o naszych konfratrach i protektorach i ich kultu gdy zostają świętymi.

Św. Klemens był naszym konfratrem, a św. Zygmunt Szczęsny – naszym zwierzchnikiem i Protektorem Honorowym. Jedynie św. Andrzej nie jest odnotowany w naszych księgach, ale z dawnych akt wynika że bracia szerzyli jego kult od czasu gdy został błogosławionym i posiadali w swojej siedzibie jego obraz.